اقتصاد هند بیشتر از قبل شکننده می شود و این کشور از دو ماه گذشته در زیر شدیدترین فشارهای بحران کرونا در جهان قرار گرفته است. هند تحت این فشار با یک معضل مضاعف روبرو است. با برات نیوز همراه شوید.
قوانین اقامت در خانه در واقع منحنی رشد ویروس را خم کرده است. این به این معناست که تاکنون هندی‌ها نسبت به سوئدی‌ها کمتر در اثر این بیماری جان خود را از دست داده‌اند، در صورتی که جمعیت هندوستان ۱۳۴ برابر نسبت به سوئد بیشتر است. با این وجود قرنطینه در هند نتوانست این منحنی را به اندازه کافی خم کند. به گفته یک اپیدمیولوژیست هندی‌ها بیشتر از این که ویروس را مهار کنند، برای مهار افراد تلاش کرده‌اند. در نتیجه، کشته شدگان رسمی کرونا، روزانه به ۱۵۰ نفر افزایش یافته و هنوز هم در حال افزایش است.
خیابان‌ها و محل‌های کار که ۱.۳ میلیارد هندی به آن باز می‌گردند نسبت به زمان شروع ویروس آلوده‌ترهستند. با این حال، هند در حال حاضر هزینه اقتصادی سنگین‌تری را نسبت به بسیاری از کشورها که در ابتدا با این بیماری به سختی برخورد کرده‌اند، برای قرنطینه این کشور پرداخت کرده است.
تنها در ماه مارس ۱۴۰ میلیون کارگر شغل خود را از دست داده‌اند که نرخ بیکاری را از ۸٪ به ۲۶٪ در سراسر کشور رسانده است و این نشان می‌دهد که اقتصاد هند بیشتر از قبل شکننده می شود. با حدود ۱۰ تا ۸۰ میلیون مهاجر و مبهم بودن برآوردها از نامرئی بودن کار در طبقه کارگران کم درآمد خیابانی، کارگران ناامید و وادار به بازگشت به روستاهای فقیرنشین شده‌اند.
میلیون‌ها هندی که در خارج از کشور کار می‌کنند، به شدت حواله‌های خود را کاهش داده یا قصد بازگشت به خانه را دارند. وضعیت ۱۰٪ از نیروی کار مشغول در شغل‌های رسمی بهتر است. دلیل این امر این است که کارفرمایان تا زمانی که ممکن است اخراج آنها را متوقف کرده‌اند و این شکاف‌ها را چند برابر می‌کند و اقتصاد هند بیشتر از قبل شکننده می شود.
بانک گلدمن ساکس، انتظار دارد که اقتصاد این سهم را در این سه ماه ۴۵٪ با نرخ سالانه و ۵٪ در طول سال با فرض یک جهش بزرگ در نیمه دوم باشد. شورای ملی تحقیقات اقتصادی کاربردی در دهلی یک انقباض ۱۲.۵٪ در این سال مالی را پیش‌بینی می‌کند، مگر اینکه یک محرک بزرگ وجود داشته باشد.
نخست وزیر هند، نارندرا مودی، در تاریخ ۱۲ می متعهد شد که تقریبا ۱۰ درصد از تولید ناخالص داخلی معادل ۲۶۵ میلیارد دلار برای رشد مجدد را بپذیرد. پنج روز بعد، یک مقام وزارت امور دارایی از اقدامات انجام شده که با دقت برای اضافه کردن شماره جادویی آقای مودی طراحی شده بود، پرده برداشت.
با این حال اگرچه تحلیل‌گران انتظار دارند که هزینه‌های اضافی برای کسری بودجه دولت مرکزی و ایالت‌ها به حدود ۱۲ درصد از تولید ناخالص داخلی برسد و نسبت بدهی به تولید ناخالص داخلی به طور کلی کشور را به ۸۰ درصد پر پیچ و خم برساند، اما بسیاری از افراد شک دارند که این اقدامات مؤثر خواهد بود یا نه. یک سردبیر در یک روزنامه مالی به نام مینت، گفت:
آنچه ما نیاز داشتیم پول زیادی برای ورود به گردش بدون دردسر بود.
به جای تقویت تقاضا و به ویژه پشتیبانی فوری پول برای فقرا، آقای مودی، بخش درهم ریخته عمده‌ای از سمت عرضه و محصولاتی مانند ضمانت نامه‌های اعتباری، همراه با اصلاحاتی که تأثیر آنها فقط در میان مدت و در سریع‌‌ترین زمان احساس خواهد شد را تحویل داد. بیشتر محرک‌ها یا اقدامات قبلی اعلام شده یا حرکت بانک مرکزی، برای ترقی وام بود. برآوردهای تعهد مالی واقعی دولت دولت آقای مودی از ۰.۷٪ جریمه تولید ناخالص داخلی تا ۱.۳٪، نسبت به ۱۰٪ این ادعا است.
با توجه به اینکه این بودجه فقط به یک ششم از تولید ناخالص داخلی که بسیار کمتر از کشورهای ثروتمند است می‌رسد و هنوز مشخص نیست چه موقع به پایان خواهد رسید، مدافعان آقای مودی توضیح می‌دهند که محتاطانه عمل کردن دولت الزامی است. دولت به جای توزیع پول به فقرا، برای شرکت‌های کوچک که بیشتر هندوها را استخدام می‌کنند و ستون فقرات اقتصاد هند را تشکیل می‌دهند وام و سرمایه‌گذاری را آسان‌تر کرده است.
دولت، به اعتقاد خود، هزینه‌های زیادی را برای یک برنامه شغلی روستایی افزایش داده است که آقای مودی با مخالفت، آن را کار بیهوده‌ای دانست. این اصلاحات از جمله حذف محدودیت در تجارت داخلی کالاهای کشاورزی و جابجایی به سیستم ملی و نه دولتی مبتنی بر سیستم توزیع موادغذایی یارانه‌ای، نه تنها برای فقرا مفید نیست بلکه باعث صرفه‌جویی در پول دولت می‌شود.
با این وجود، فقط چپ‌های دل بسته نیستند که آقای مودی را به خساست متهم می‌کنند. دو نفر از برندگان جایزه نوبل هند، اقتصاددانان آمارتیا سن و ابیجیت بانرژیه، گفته‌اند که پرداخت ماهانه اضطراری تا ۱۰۰ دلار می‌تواند به بسیاری از خانواده‌ها کمک کند. در عوض، مبالغی که تاکنون پیشنهاد شده است مبلغ ۶.۶۰ دلار در هر ماه برای ۲۰۰ میلیون زن فقیر و دریافت ۲۶ دلار برای بعضی از ۷۰ میلیون کشاورز است. با این تدابیر اقتصاد هند بیشتر از قبل شکننده می شود.
حتی برای ۶۰٪ از هندی‌هایی که با کمتر از ۳.۲۰ دلار در روز زنده می‌مانند، خط فقر بانک جهانی برای کشورهایی با درآمد متوسط رو به پایین، چنین مبالغ کافی نیستند و بیشتر باعث تحریک تقاضای مورد نیاز برای ایجاد شغل می‌شوند. شک و تردید زیادی از قبل از شیوع کرونا بر شانه خرج و سرمایه‌گذاری در اقتصاد هند سنگینی می‌کند.
با این حال به نظر می‌رسد دولت و بانک مرکزی امیدوارند اقتصاد را با تشویق به وام گرفتن احیا کنند. منتقدان تلاش برای ترغیب به وام گرفتن قبل از درست شدن برنامه قبلی را نه تنها خوش بینانه بلکه احمقانه می‌دانند. ویوک کاول، نویسنده مقاله می‌گوید:
انتظار برای رشد سریع وام‌های بانکی اکنون رویایی بیش نیست و با این برنامه به نظر می‌رسد که اقتصاد هند بیشتر از قبل شکننده می شود.
