و راه‌هایی که پس از سال بدون تماس مستقیم 2020 برای برقراری ارتباط استفاد می‌کنیم.
به گزارش برات نیوز، آخرین باری که یک بحران سلامت عمومی را پشت سر گذاشتم، زندگی اجتماعی تغییر کرده بود.
شیوع بیماری سارس در هنگ کنگ
سال 2003 بود و ما در هنگ کنگ زندگی می‌کردیم.
بیماری همه‌گیری به نام سارس در هنگ کنگ شایع شده بود.
کمتر از 300 نفر را نیز به کام مرگ کشانده بود.
این بحران اثرات روانی مخربی بر مردم شهر داشت.
چهره ظاهری و فیزیکی شهر را نیز عوض کرده بود.
یک مجتمع مسکونی به عنوان محل شیوع این بیماری معرفی شد.
تمام سیستم تهویه آن بروز رسانی شد.
دمای بدن مسافران در فرودگاه‌های از طریق اسکن حرارتی چک می‌شد.
استفاده از ماسک در فضای عمومی به امری عادی تبدیل شد.
مصرف مواد ضدعفونی به طرز چشمگیری افزایش یافت.
تمام این اقدامات برای ایجاد یک محیط بدون تماس مستقیم بین افراد جامعه انجام شد.
در طول 17 سال گذشته این مسائل کمابیش در هنک کنگ از بین نرفته است.
امیدواریم که آمریکا به زودی وارد فضای پسا کرونا شود.
این یک تجربه بزرگ برای همگان خواهد بود.
خاطرات مربوط به کرونا هنوز برای بسیاری تازه است.
شستن مداوم دست‌ها، خودداری از زدن دست به صورت تبدیل به عادت مردم شده است.
حرکت شرکت‌ها به سمت تولید محصولات بدون تماس مستقیم
همین اتفاقات صنعت فناوری را نیز به سمت تولید محصولات بدون تماس مستقیم سوق داده است.
پس از پایان همه‌گیری کدام یک از عادت‌ها را کنار خواهیم گذاشت؟
در ابتدای سال جاری، اپیدمیولوژیست‌ها به دنبال شناسایی راه‌های انتقال ویروس بودند.
همزمان برنامه‌هایی برای ابداع پوشش‌های جدید در جریان بود.
به عنوان مثال یک مچ‌بند به نام Immutouch تولید شد.
هدف آن جلوگیری از عادات بدی مانند جویدن ناخن در بین افراد بود.
همچنین این مچ‌بند وقتی قصد لمس صورت را می‌کردید، به لرزه در می‌آمد.
با این کار می‌خواست به شما یادآوری کند که نباید این کار را بکنید.
در تابستان نیز ناسا محصول تقریبا مشابهی را به ماند یک گردنبند به نام Pulse روانه بازار کرد.
صفحات لمسی بدون تماس مستقیم دست نیز به مراکز عمومی راه پیدا کردند.
این سیستم‌ها به کمک ردیابی حرکات دست کنترل می‌شوند.
بیشتر بخوانید: راز موفقیت تایوان در مهار کرونا
یک نسخه از آن در گالری ملی هنر در واشنگتن دی سی توسط Ideum قرار گرفت.
ارزیابی علائم ویروس کرونا با حلقه های هوشمند
اگر قصد لمس صفحه را داشته باشید، به رنگ قرمز در می‌آید تا به شما هشدار دهد بدون تماس مستقیم دست کار می‌کند.
این محصول در یک مسابقه تولید محصولات فناورانه نیز به عنوان محصول برتر انتخاب شد.
برخی شرکت‌ها مثل اپل و سامسونگ قابلیت شستشو را به اغلب محصولات خود اضافه کردند.
همچنین روی ساعت‌های هوشمند گلکسی قابلیت یادآوری شستشوی دست برای هر دو ساعت یکبار را اجرا کردند.
این ساعت‌ها با سنسورهای پیشرفته حتی زمان 25 ثانیه‌ای برای شستشو را نیز به شما نشان می‌دهند.
حلقه‌های هوشمندی به قیمت 300 دلار توسط Oura تولید شد.
این حلقه برای ارزیابی برخی علائم مرتبط با ویروس کرونا استفاده می‌شود.
از جمله دمای بدن و ضربان قلب را چک می‌کند.
شرکت فیت بیت نیز قابلیت سنجش دمای پوست را به ساعت هوشمند تولید خود اضافه نمود.
همچنین اپل و گوگل یک پروژه اعلان مسیر طراحی و تولید کردند.
به کمک آن به شما اطلاع داده می‌شود که چقدر احتمال دارد در مسیری حرکت کرده باشید که شخصی مبتلا در آن همراه شما بوده باشد.
چه میزان از این محصولات کاربردی هستند؟
با همه اینها ممکن است مفید بودن برخی از این محصولات با چالش جدی رو به رو باشد.
متخصصان معتقدند که این ویروس بیشتر از راه تنفس منتقل می‌شود.
اما محصولات تولید عمدتا روی مسئله بدون تماس مستقیم دست تمرکز دارند.
اگرچه مسئله شستشوی مداوم و منظم دست‌ها نیز اهمیت دارد.
باید در خصوص فناوری‌هایی که بدون تماس مستقیم دست کار می‌کنند، بیشتر فکر کرد.
به مانند سیستم‌های پرداخت بدون تماس مستقیم که مدت‌هاست در حال استفاده هستند.
این سیستم‌ها حقیقتا انقلابی در تجارت و خرید و فروش به وجود آوردند.
برخی از فرودگاه‌ها در آمریکا از نشانه‌های دیجیتالی روی موبایل‌های هوشمند برای احراز هویت استفاده می‌کنند.
آپارتمان‌های جدید در حال مجهز شدن به قفل‌های بدون کلید هستند.
به کمک تلفن همراه هوشمند می‌توان آنها را باز و بسته نمود.
رستوران‌ها به منوهایی روی آورده‌اند که از طریق اسکن QR کد روی میزها قابل دسترسی هستند.
کارخانجات مواد غذایی نیز مدت‌هاست به کمک سیستم‌های مکانیزه در حال حذف عامل انسانی در فرآیند تولید محصولات هستند.
آینده جهان بدون تماس مستقیم چگونه خواهد بود؟
اینها همگی در حال تبدیل شدن به امور عادی در زندگی روزمره ما هستند.
اموری که تلاش می‌کنند تا جایی که امکان دارد بدون تماس مستقیم دست کارها را پیش ببرد.
در بعضی مشاغل نیاز به حضور افراد در نزدیکی هم برای پیشبرد امور است.
به کمک هوش مصنوعی می‌توان رعایت فاصله فیزیکی و استفاده از ماسک را در این محل‌ها کنترل کرد.
استارتاپ‌هایی در این زمینه در سال 2020 شکل گرفته‌اند.
آمازون این فناوری را پیش از این در انبار بزرگ خود پیاده کرده بود.
فروشگاه‌های مواد غذایی Go اداره صندوق فروشگاه‌های خود را بدون انسان انجام می‌دهند.
همه اینها به کمک هوش مصنوعی در حال اتفاق افتادن است.
این فناوری‌ها پیش از همه گیری کرونا نیز در حال اجرا بودند.
اما شیوع ویروس کرونا سرعت اجرا شدن آنها را چند برابر کرد.
شرکت‌های فناوری خود را به خوبی با تغییرات عادات اجتماعی در کشور همگام کردند.
آیا از این فناوری‌ها پس از همه‌گیری کرونا نیز استفاده می‌شود؟
این سوال بسیار مهمی است که باید به آن فکر کنیم.
پاسخ به آن از نظر اقتصادی و اجتماعی اثرات بسیار مهمی را به دنبال دارد.
شاید روزی برسد که ما از خواب بیدار شویم و برای انجام کارهایمان فقط با موجوداتی نظیر ربات‌ها سر و کار داشته باشیم.
این چیزی است که شاید در آینده اتفاق بیفتد.
آینده‌ای بدون تماس مستقیم با دیگران که زندگی تقریبا فردگرایانه‌ای را به همراه خواهد داشت.
شاید کرونا دستیابی به چنین آینده‌ای را تسریع کند.
