چند سالی است که فعالیت دانشبنیانها در کشور شکل گرفته و این ظرفیت فناورانه، توان خود را به مسوولان و جامعه اثبات کرده است. بنابراین استفاده از این توان در همه صنایع یک ضرورت است. صنعت خودروسازی هم میتواند با کمک این شرکتها یک سبد فعالیت فناوری در این حوزه تعریف کند.
به گزارش برات نیوز ؛ برای آنکه مجموعه شرکتهای دانشبنیان و خودروسازان به تعریف مشترکی در تولید برسند، توصیه میشود که سبد فعالیت فناوری با توجه به علم روز تعریف و مشخص شود.
با ایجاد این همکاریها که با هدف بینیازی از واردات قطعات و تولید آنها در داخل آغاز شده است. یکی از مشکلاتی که در تمام صنایع شاهد آن هستیم و محدود به صنعت خودرو نیست، بیتوجهی به سرمایهگذاری در صنایع با ارزش افزوده بالا است؛ به عبارتی به جای آنکه سرمایهها به سمت فناوری و تکنولوژی حرکت کند، به سمتی سوق پیدا کرده که به زبان ساده خامفروشی است.
در بسیاری از بخشها باید به سمتی حرک شود که کالای تولیدی به مرحله ارزش افزوده برسد؛ نه آنکه در مراحل اولیه یا حتی میانه راه، آن را رها کرده و ادامه راه از طریق واردات تامین شود. سبد صادراتی کشور نشان میدهد که ایران صادرکننده کالا با ارزش افزوده بالا نیست؛ اگر نسبت صادرات از نظر ارزش دلار تقسیم بر تناژ شود و با واردات مقایسه شود، هر تن کالای صادراتی در برابر هر تن واردات کم ارزشتر است. ایران کالاها را با ارزش ذاتی کمتری میفروشد و با ارزش ذاتی بیشتری تهیه میکند؛ این اشتباه را میتوان با کمک دانشبنیانهای واقعی اصلاح کرد.
بیشتر بخوانید: اولین ایستگاه شارژ خودروهای برقی در تهران ساخته شد
حرکت به سمت تولید کالا با ارزش افزوده بالاتر به منزله این نیست که باید در تمام بخش ها خودکفا باشیم. خود اتکایی شمشیر دولبه است و نمیتوان با قطع رابطه با سایر کشورها به اهداف توسعهای دست پیدا کرد. تولید قطعات خاص و هایتک زمانی توجیه اقتصادی خواهد داشت که تیراژ آن بالا باشد؛ در غیراینصورت با تیراژ پایین، واردات به صرفهتر است. شرکتهای خودروسازی با توجه به تیراژی که دارند، میتوانند برای تولید انبوه برخی از قطعات خاص با همکاری دانشبنیانها برنامهریزی کنند.
باید سراغ دانشبنیانهای واقعی رفت و نه آنهایی که شعار میدهند و دکان دانشبنیانی باز کردهاند. حرکت به سمت دانش بنیانها باید همراه با عضویت در زنجیره جهانی باشد؛ بدین جهت ضرورت دارد که جهتگیری و سرمایهگذاری در دانش بنیانها با آیندهنگری همراه باشد. نباید از بخشهایی کمک گرفت که سایر کشورها از آن عبور کردند.
اگر قرار است صنعت خودرو و خودروسازی با کمک دانش بنیانها توسعه پیدا کند، همگام بودن با سایر کشورها یک الزام است؛ بسیاری از کشورها در حال فاصله گرفتن از موتورهای انژکتوری و بنزینی هستند، از این رو توسعه در چنین بخشهایی قطعا به منزله هدر دادن سرمایه و وقت است.صنعت خودرو به سمت هوشمند شدن در حال حرکت است؛ لذا اگر میخواهیم از توان دانشبنیانها استفاده کنیم، فعالیت مبتنی بر دانش روز گره گشای مشکلات این حوزه است.
در شرایط حاضر که صنعت خودرو با تحریم مواجه شده و ویروس کرونا فراگیر شده است شرکتهای دانش بنیان داخلی میتوانند به توسعه صنعت خودرو کمک کنند. زمانی که خودروسازان و شرکتهای دانش بنیان آشنایی از توان و پتانسیل یکدیگر داشته باشند، میتوانند در مسیر پیشرفت قدم بردارند که موجب رشد هر دو مجموعه شد.
از جمله کلیدیترین موضوعاتی که در شروع همکاری خودروسازان و دانشبنیانها باید مدنظر قرار گیرد، وجود یک ناظر، داور متخصص و بیطرف است؛ اگر چنین فردی بر قراردادهای مشترک خودروسازان و دانشبنیانها نظارت و کنترل کند، نتیجه همکاری مطلوب و دلخواه طرفین خواهد شد.
بیشتر بخوانید: ال 9۰ ایرانی تولید میشود
زمانی که عامل چهارم در قراردادها باشد (این امر در مورد تمام صنایع کشور میتواند صدق کند)، دو مجموعه با یکدیگر منطقی رفتار خواهند کردند و میزان همراهیها بیشتر خواهد شد. فردی که در قراردادها منتفع نیست، میتواند اختلافهای حین انجام کار را برطرف کند؛ این اتفاق در صنعت نفت مرسوم است به همین دلیل توصیه میشود که در صنعت خودرو هم پیادهسازی شود.
زمانیکه بودجه پژوهش بالا باشد، صنعت خودرو و خودروسازی بر روی ریل توسعه قرار گرفته و مسیر برای سایر همکاریها هم هموار میشود. با افزایش توانمندی داخلی، شرکتها توسعه پیدا میکنند و میتوان اتفاقهای مثبت را برای صنعت خودرو رقم زد؛ در کنار چنین امری ضروری است که قوانین و مقررات تشویقی برای توسعه دهندگان صنعت خودرو در نظر گرفته شود. پیشنهاد میشود که در گام اول و در راستای هم افزایی صنعت خودرو یک پروژه ملی تعریف شود.
چندی است که همکاری صنعت خودرو و شرکت های دانش بنیان بیشتر شده است. قطعاتی که پیش از این وارداتی بوده؛ اکنون قرار است که با همت مجموعههای دانش بنیان ساخته شود.