۳۱ اردیبهشت در تقویم به نام روز ملی اهدای عضو و اهدای زندگی نام‌گذاری شده است.

حتما جمله‌ «اهدای عضو، اهدای زندگی است» را شنیده‌اید. متاسفانه با وجود پیشرفت‌های زیاد در علم پزشکی، هنوز بسیاری از بیماری‌ها درمان ندارد و در صورت بروز آن باید عضو یا بافت، از شخص دیگری به بیمار اهدا شود. در ادامه با برات نیوز همراه باشید.

اهدای عضو چیست؟

اهدای عضو به معنی این است که یک فرد یا ولی دم، اجازه می‌دهد تا اعضا یا بافت سالم بدن او به شخص دیگری اهدا شود.

اهدای عضو معمولا در زمان مرگ مغزی فرد اهدا کننده انجام می‌شود، اما جالب است بدانید این امکان وجود دارد که برای پیوند برخی اعضا مانند کلیه، فرد اهدا کننده در قید حیات باشد. هر بیمار مرگ مغزی می‌تواند جان ۸ انسان نیازمند به عضو را نجات دهد.

اعضای قابل اهدا شامل کلیه‌ها، کبد، قلب، ریه، لوزالمعده و روده است و بافت‌های قابل اهدا از جمله قرنیه، استخوان، دریچه قلب، تاندون، غضروف، سیاهرگ، پوست و استخوان هستند.

تاریخچه اهدای عضو

گزارش‌های مختلفی درمورد تاریخ اولین پیوند عضو در جهان وجود دارد؛ اما اولین پیوند عضو به معنای امروزی، پیوند تیروئید بود که در سال ۱۸۸۳ توسط یک جراح سوئیسی به نام «تئودور کوچر» انجام شد.

تاریخچه پیوند عضو در ایران به سال ۱۳۱۴ بازمی‌گردد، زمانی که برای اولین بار در یکی از بیمارستان‌های تهران عمل پیوند قرنیه توسط «دکتر شمس» انجام شد. همچنین اولین پیوند کلیه ایران در سال ۱۳۴۷ و نخستین پیوند قلب و کبد هم در سال ۱۳۷۲ صورت گرفت.

جالب است بدانید که در حال حاضر، نزدیک به ۲۶ هزار نفر در ایران، نیاز به پیوند عضو دارند؛ اما به دلیل نبود متقاضی اهدای عضو، روزانه قریب به ۱۰ نفر از این بیماران جان خود را از دست می‌دهند.

طبق آمار سال ۲۰۱۸، در ایران سالانه حدود ۸ هزار نفر دچار مرگ مغزی می‌شوند که از این تعداد، تنها ۱٫۰۰۰ نفر آن‌ها به اهدای عضو رضایت می‌دهند. از این حیث، ایران در رتبه ۳۸ اهدای عضو در جهان قرار دارد.

روز ملی اهدای عضو

به دلیل اهمیت موضوع اهدای عضو، روز ۳۱ اردیبهشت، یعنی روزی که امام خمینی (ره) در سال ۱۳۶۸ فتوایی مبنی بر جایز بودن اهدای عضو صادر نمودند؛ به‌عنوان روز ملی اهدای عضو به ثبت رسید.

هر شخص در هر شرایط سنی، در صورت مرگ مغزی می‌تواند با رضایت بستگان، اهدا کننده عضو یا بافت باشد. با وجود اینکه در سال‌های اخیر افراد بیشتری نسبت به این کار انسان دوستانه آگاهی پیدا کرده‌اند، اما هنوز هم بسیاری از افراد و خانواده‌ها، نگاه درستی به این موضوع ندارند.

گفته می‌شود که تنها ۱۰ درصد مردم ایران، کارت اهدای عضو دریافت‌ کرده و رضایت قلبی خود را درمورد اهدای اعضای بدن‌شان اعلام کرده‌اند. در حالی که این آمار در کشوری مانند آمریکا،  حدود ۵۸ درصد است.

هر چند داشتن کارت اهدای عضو، به تنهایی نمی‌تواند ضامن پیوند اعضای فرد دچار مرگ مغزی شود؛ اما همین که فرد خود نسبت به این کار رضایت داشته باشد، می‌تواند روند رضایت اعضای خانواده و بستگان را آسان‌تر کند.

به امید روزی که این فرهنگ کاملا در کشور ما جا بیفتد و اعضای بیماران مرگ مغزی به بیمارانی که در صف انتظار پیوند اعضا قرار دارند، اهدا شود.

برای اطلاع از نحوه دریافت کارت اهدای عضو می‌توانید به وبسایت رسمی مرکز اهدای عضو به نشانی http://ehda.sbmu.ac.ir/ مراجعه کنید.