راج چتی، استاد دانشگاه هاروارد در مورد رکود اقتصادی ناشی از کاهش هزینه کالاهای بادوام در وبیناری صحبت کرد و بازگشایی کسب وکارها را برای نجات اقتصاد کافی ندانست.
به گزارش برات نیوز ، راج چتی در این وبینار بیان کرد: رکود اقتصادی ناشی از کاهش قدرت خرید کالاهای بادوام مانند یخچال، اتومبیل و رایانه زیاد است. این رکود در اقتصاد با کاهش فروش مکان هایی مانند رستوران، کافه و هتلها متفاوت است و تاثیرات متفاوتی روی اقتصاد دارد و این مشاغل شاهد افت 70 درصدی درآمد خود هستند. این کاهش موجب شد که آنها نزدیک به 70% کارمندان خود را اخراج کنند. این افراد بیشتر شامل کارگرانی با دستمزد کم هستند. چتی در ارائه خود بیان کرد که «کاهش هزینههای خرید توسط قشر ثروتمند منجر به از دست دادن شغل افراد کم درآمد در مناطق مرفه نشین شده است.»
تغییر الگوی خرید مصرف کنندگان در دوران کرونا
او افزود: «برای بازگشایی مجدد برخی کسب و کار مجوز دولتی وجود دارد اما حتی بازگشایی این مشاغل، نمیتواند تضمین کننده تقویت و نجات اقتصاد باشد. مردم در الگوی جدید کمتر از گذشته هزینه میکنند و این به محدودیتهای اعمال شده از سوی دولت مربوط نمیشود، بلکه قدرت خرید آنها نیز کمتر شده است.
از طرف دیگر افراد مرفهتر از نظر مالی که دور کاری را برای خود برگزیدهاند نیز از ترس ویروس کرونا کمتر بیرون میروند و پول کمتری نیز خرج میکنند و کارگران بخش خدمات همچنان از این رکود رنج خواهند برد. کارگران کم درآمد به ویژه کارگرانی که مشاغل آنها در مناطق غنی شهری متمرکز شده است، آسیب بیشتری دیدهاند، از این روز بیشتر این کارگران برای گذران زندگی خود مبلغی را تحت عنوان بیمه بیکاری دریافت میکنند، اما اگر دولت به آنها کمک نکند، در بسیاری از هزینههای خود میمانند.»
راه حل خروج از این بحران برای نجات اقتصاد چیست؟
اقتصاددانان از شوکهای قبلی یاد گرفتهاند که بازار کار به راحتی با نیاز آنها تنظیم و هماهنگ نمیشود. چتی و تیم او در بررسیهایشان به این نتیجه رسیدند که ابزارهای سنتی سیاست اقتصادی مانند – کاهش مالیات و افزایش هزینه برای افزایش تقاضا – موجب نجات اقتصاد و نجات زندگی بیکاران ناشی از کرونا نمیشود.
در عوض آنها نیاز به تلاش بهداشت عمومی برای بازگرداندن سلامت به سطح جامعه و متعاقبا اقتصاد به حالت قبل هستند. تا آن زمان دولتها باید مزایای بیمه بیکاری را افزایش داده و برای کمک به کارگران و کارمندان کم درآمد که به مبارزه در این اقتصاد نفس گیر ادامه میدهند، کمک کنند. نظر شما در این خصوص چیست و دولتها برای کمک به اقشار کم درآمد در این وضعیت چه کمکی می توانند بکنند؟